Υπαρξιακή - Συστημική Ψυχοθεραπεία

Η Υπαρξιακή - Συστημική ψυχοθεραπεία είναι το βασικό μου εργαλείο. Οι άνθρωποι συχνά απευθύνονται σε κάποιο ειδικό με σκοπό να απαλλαγούν από κάποιο σύμπτωμα που τους βασανίζει. Στα πλαίσια της προσέγγισης αυτής το κάθε σύμπτωμα είναι πολύτιμο για τον ειδικό καθώς μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες και να κινητοποιήσει να δουμε τι συμβαίνει τελικά μέσα σε ένα δυσλειτουργικό περιβάλλον και πιο σκοπό εξυπηρετούσε η ύπαρξη αυτού του συμπτώματος. Όταν πλέον αναδειχτεί η ανάγκη και η λειτουργία που κάλυπτε το σύμπτωμα, ο θεραπευόμενος καλείται να ανακαλύψει νέους τρόπους προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη με έναν άλλον τρόπο. Η υπαρξιακή- συστημική θεώρηση ασχολείται έτσι με την ολότητα του ανθρώπου και προαπαιτεί την πραγματική γνωρίμια με τον θεραπευόμενο και την επίτευξη θεραπευτικής σχέσης μαζί του. Τότε είναι που το άτομο καλείται πλέον να αναλάβει την προσωπική του ευθύνη για την ζωή του, να μπεί ενεργητικά στο παιχνίδι της ζωής και να οδηγήσει ο ίδιος τα πράγματα. Το άτομο αρχίζει έτσι και γνωρίζει την σημασία της ελεύθερης επιλογής και της ευθύνης. Η παραίτηση από την προσδοκία αλλαγής των άλλων ενισχύει την προσωπική αλλαγή η οποία επηρεάζει θετικά και τις σχέσις με τους άλλους.

Η διαδρομή αυτή είναι αρκετα επώδυνη γιατι το άτομο αφήνει πίσω κάτι ασφαλές και γνώριμο. Όμως βλέπει ότι το καινούριο και το διαφορετικό έχει πολλά να του προσφέρει και θα του επιτρέψει να σχετιστεί με έναν άλλον τρόπο.

Η θεραπεύτρια είναι εκεί για να τον ενθαρρύνει, να τον ενισχύσει και να στηρίξει σε όλο αυτό το ταξίδι καθώς πιστεύει ότι το κάθε άτομο έχει δυνάμεις μέσα του που δεν έχουν ενεργοποιηθεί και ότι αφού βγουν στην επιφάνεια το άτομο αποκτά αυτοέλεγχο και αυτεπάρκεια.

Η υπαρξιακή-συστημική ψυχοθεραπέια είναι μια βουτιά στα έγκατα του εαυτού του θεραπευόμενου με σωσίβιο την θεραπευτική σχέση και το θεραπευτικό συμβόλαιο. Η υπαρξιακή-συστημική θεώρηση θέτει τις βάσεις για την ανάπτυξη προσώπων που έχουν στόχους ζωής και διαμορφώνει τους όρους για υγιείς λειτουργικές σχέσεις.

Σύμφωνα με την υπαρξιακή θεώρηση, δεν μπορούμε να ελέγξουμε πλήρως την αφετηρία μας, το τέλος μας και πολλά από αυτά που συμβαίνουν στο ενδιάμεσο διάστημα, αυτό όμως που μπορούμε να επιλέξουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτούς τους οντολογικούς περιορισμούς. Ακόμη και αν πούμε ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι περιορισμένη όπως το ποντίκι στο κλουβί, αυτό είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι ένα κλουβί: δηλαδή κάτι καθορισμένο και σταθερό χωρίς καμία δυνατότητα κίνησης και επιλογής.

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που κάνει τους ανθρώπους να προχωρούν παραπέρα και να ζουν χαρούμενες ζωές παρά τις όποιες δυσκολίες, αυτό είναι ο όρκος, η απόφαση να ζήσουν. Γιατί υπάρχει κάτι που καμία δυσλειτουργία, κανένα εμπόδιο και καμία κρίση δεν μπορεί να μας αφαιρέσει και αυτό είναι η ελευθερία να αποφασίζουμε για τον εαυτό μας.